آفتابگردون

کسی که در تاریک ترین لحظات بوده و
" ازآن گذر کرده "
معنای امیدواری را خوب میفهمد..
گاهی یادمان میرود که چه چیزهایی را تجربه کردیم

((مثلا ازخود میپرسی چرا انقدر امیدواری؟))
سپس مثل پریدن داخل

قدح خاطرات در هری پاتر صاف توی لحظاتی میوفتی

که زندگی را رسما وداع گفته بودی..
دوباره با همان لحظات زجر میکشی
وبعد که به صحنه‌ی اکنون میرسی..
" اکنونی که قلبت شکفته است و قوی ترشدی "
میفهمی ، اگر ان شب ها واقعا دگر هیچ میشدی
تمام این خوشی ها واین قدرت را ازدست داده بودی!!
پیش خود میگویم دیگر نخندیده بودم
احساسات نابی را تجربه نکرده بودم
خودم را پیدانکرده بودم..
.
آه لعنتی خب ان موقع خیلی بی ثمر میمردم!
ودنیا کاملا بدونِ من میشد..
.
خوشحالم که از قعر تاریکی به این روشنایی صعود کرده ام..
قلبم شکفته است
وبا امید میتپد..
من ازآن لحظه‌ی مرگ عبور کردم وتصمیم گرفتم که

لااقل یاشاد بمیرم یا برای چیزی که واقعا ارزشمند است!

به قول یوستین گاردر نویسنده مورد علاقم ؛)

((بدون دریافت شگفتی زندگی تصور مرگ نیزناممکن است.))

.

_لوموس:یک وِرد در کتاب "هری‌پاتر" برای روشنایی💫

.

الف_ع🌻

مرگ اورا زنده کرد.‌.
میدانی تاقبل از مرگش،
کسی روزگار جوانی اش که مقاوم وخندان بود
یادش نمیامد.
تنها چهره ی درهم فرورفته ای را میدیدند
که بزودی ازمیانشان میرود
اما زمانی که مرد،

این مرگ بود که به اطرافیانش
عشق نسبت به اورا بخشید
او یکهو تصویری خندان وشاداب شد.‌‌.
مهربان ومقاوم
یک بت ستودنی که دیگر هیچوقت لمس نخواهد شد..
انقدر هاکه فکر میکنیم مرگ‌چیز بدی هم نیست!

عشق میبخشد و
مارابیشتر از زندگی برای آدمیان خاص میکند‌.

الف_ع🌻

پ.ن:البته یه تعدادی هم‌وجود دارن که تو"زندگی‌"خاص هستند:)

گاهی رشته ی وابستگی ما که متصل به حیات است

بسیار نازک میشود.‌.

وهرلحظه فکرمیکنی ممکن است همین حالا پاره شود!

انسان ها باید، دلخوشی های کوچکی هم که شده داشته باشند

تا این رشته از بین نرود..

حتی اگر خودمان همچو شیشه درخود شکستیم وفرو ریختیم

برای آن دلخوشی ها این رشته را محکم نگهش می داریم..

الف_ع🌻