آفتابگردون

امشب در مسیر اطرافمون رو بیابون فراگرفته،همیشه تو سفر های جاده ای خیلی کم میخوابم و بیشتر از اطرافم لذت میبرم

مثلا از طلوع خورشید وابرای صورتی پنبه‌ای واز آسمونای مرموز وزیبای شب تو کویر.نمیدونم دیدین یانه اما برای من همیشه آسمون کویر وبیابون یه طور عجیبی زیباست وکاش میتونستم زیبایی که میبینم رو ثبت کنم اما هنوز به این آرزوی بچگیم نرسیدم:)

محو ستاره ها شده بودم که بعضی هاشون به چشمم شکل های تازه ای داشتن ،البته شاید بخاطر اینکه ساعت ۴صبح شده ودیگه اسپرسو هم جواب نیست!

با دیدن شکل هاشون یاد این قسمت از سریال فوق‌العاده love death+ robots افتادم

قسمت دوازدهم Fish Night

 در این قسمت از سریال با یک فروشنده جوان و دیگری پیر همراه می شویم که در بیابان ماشینشان خراب می شود و به قصد برگشت با پای پیاده تا شب استراحت می کنند. اما وقتی شب بیدار می شوند خودشان را در میان اقیانوسی رنگارنگ می بینند. همانطور که پیرمرد در ابتدا می گوید جهان پیر است و تمام این بیابان ها قبلا اقیانوس بوده اند.

.

+بقیه اش رو علاقه داشتین حتما با کیفیت بهترببینید، این سریال معرکه است وهر قسمتش یک داستان متفاوت داره:)

اگر تماشا کردین نظرتونو بگین البته من کوتاهش کردم اینجا فقط یک بخشش هست.

زیر حجم درس و کارهای عملی وانواع ازمون های روانشناسی
رفت وامد مهمان ها وادم هایی که عادت ندارم هرروز ببینمشان
کارهای بهم ریخته خانه
کارهای بهم ریخته دُکان مجازی که قرار است نون‌دانی ما شود!
وحجم عظیمی از احساسات ناخوش که بالاوپایین میشود
له شدیم....
یک گودال در عمق زمین که بروم وسیر کنم برای خودم کافیست مثلا گودالی که آلیس در آن افتاد وبه سرزمین عجایب رفت را به من بدهید.
(این ذهن هم مرا آزار میدهد دراین سن هنوز هم خیال پرداز..دست بردار!!)
.
+زیر حجم له میشیم اما خودم خواستار بودم والان ازش لذت میبرم حتی با یکم غرزدن..!هرچند که خیلی کمک گرفتم تو درسا از بقیه وشرم برمن-_-

.

+امیدوارم بتونم این ستاره های روشن شده تو وبلاگ تون روببینم به زودی؛)