آفتابگردون

من اینو که خوندم یاد یه شعر از فروغ افتادم که توش میگه:
رنگ چشمش را چه می پرسی ز من
رنگ چشمش کی مرا پابند کرد
آتشی کز دیدگانش سر کشید
این دل دیوانه را در بند کرد.
البته که همیشه همینجوریه گاهی وقت هاممکنه در بین این حجم عظیم از هرج و مرج زندگی با آدم هایی یا شاید بهتره بگم آدمی بر خورد کنیم که از هر زاویه مبهوتش میشیم و این مختص چشم نیست؛)
اما اگه بخوایم از جاذبه این عضو توی صورت اون فرد بگیم که به نظر در قالب کلمات نمیشه و چیزی بسیار فرا تر از اعجاب کهکشانه؛)